ZABURZENIA PRZEMIANY BARWNIKOWEJ

ZABURZENIA PRZEMIANY BARWNIKOWEJ Z przemianą białkową łączy się przemiana barwnikowa, gdyż źródłem wielu barwników w ustroju są wytwory przemiany białkowej. Wszystkie barwniki spotykane w ustroju można podzielić według ich pochodzenia na trzy grupy: l) hemoglobinowe, 2) albuminowe i 3) lipidowe. Z hemoglobiny tworzą się następujące barwniki: hemina, hemosyderyna zawierające żelazo oraz hematoidyna, hematoporfiryna i barwniki żółciowe jako nie zawierające żelaza. Zaburzenia przemiany hemoglobin owej powstają wtedy, kiedy do ustroju nie wprowadza się związków żelaza lub też kiedy ustrój nie przyswaja tego pierwiastka. W miejscach, w których powstaje krwawienie do tkanek, jak np. w siniaki skóry, można stwierdzić wytwarzanie się barwników pochodnych hemoglobiny. Te barwniki dają się odróżnić przez właściwe im widma w spektroskopie. Hemosyderozy Po działaniu rozmaitych jadów, zwłaszcza hemolizujących, powstają hemosyderozy, które cechują się odkładaniem barwnika zawierającego żelazo, zwłaszcza w układzie siateczkowo-śródbłonkowym. Wykrywamy wtedy hemosyderynę w śledzionie, wątrobie, szpiku kostnym oraz w nabłonkach kanalików nerkowych. Hemosyderyna jest składnikiem tzw. komórek wad sercowych w plwocinie z zastoju krwi w płucach. [patrz też: przychodnia wilanów nfz, nowotwór płaskonabłonkowy, hulajnogi wyczynowe allegro ]